Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2007

Εξωτερική πολιτική

Κάθε Σεπτέμβρη έχουμε την Γενική Συνέλευση του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών.
Μια συνάντηση των ηγετών όλων των χωρών της Γης. Θεωρώ ότι όλοι αντιλαμβανόμαστε την σημασία που έχει αυτό το forum , για την προώθηση των συμφερόντων της κάθε χώρας .
Είδαμε πολλές συναντήσεις μεταξύ των ηγετών στην προσπάθεια ανάπτυξης σχέσεων .
Είδαμε τον πρόεδρο , για παράδειγμα του Ιράν Αχμαμινετζάντ , να παρουσιάζει τις θέσεις της χώρας του σε πολλά , φόρα για την ανάπτυξη της πυρηνικής ενεργείας που επιδιώκει παρά την σφοδρή αντίδραση πολλών Δυτικών.
Είδαμε τον Τούρκο πρωθυπουργό Ερντογάν,να συναντάται με τον μεγαλύτερο πολέμιο της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. τον πρόεδρο της Γαλλίας Σαρκοζί.
Είδαμε τον γείτονα των Σκοπίων Τσερβενκοφσκι να μιλάει από το βήμα του ΟΗΕ με άπταιστα βλάχικα Αγγλικά να προβάλλει τις θέσεις του , ποιες θέσεις δηλαδή ,την μια και μοναδική .

Εμείς , που είμαστε εμείς ?

Μήπως επαναπαυμένοι στις δάφνες μας ,από την πρόσφατη νίκη , μένουμε στου Μαξίμου για να μη μας δει ο ήλιος?

Μήπως έχουμε την εντύπωση ότι με το χαμόγελο της οδοντόκρεμας θα λύσουμε τα προβλήματα μας ?

Δεν υπάρχουν σχόλια: