Ένα βουνό με χει πλακώσει ρε ΜΑΝΑ, δεν μπορώ να γράψω κάτι,κάτι γλυκό, κάτι τρυφερό, κάτι που να ταιριάζει στην τόση απέραντη ΑΓΑΠΗ που μου έδειχνες πάντα!!!
Να το γράψω εδώ , εδώ που θα το μάθουν όλοι οι άνθρωποι πάνω στη γη.
Θα μεινω ετσι βουβος.
Ξέρω, ότι εσύ ξέρεις τη σκέψη μου, όπως την ήξερες πάντα.
Είσαι εκεί και δεν θα φύγεις ΠΟΤΕ!!!
Δεν θέλω να φύγεις,γιατί είσαι ο καπετάνιος μου .
Πως θα πορευτω χωρίς καπετάνιο?
.jpg)
Όσο θα αναπνέω θα σε ευγνωμονώ, ΜΑΝΑ!!!!
